İnsanlar yerleşik düzene geçmeden önce paraya gereksinim duymuyorlardı. Bir değer ölçüsü olarak paraya ihtiyaç Neolitik dönemlerde duyulmaya başlamıştır. Para bir değişim aracı olarak kullanıldığında değiş-tokuş (trampa/barter) yöntemine göre daha pratik bir yol olarak görülmüştür. Değiş-tokuş sisteminde karşı tarafa hangi ürün veriliyorsa karşı taraftan da aynı değere sahip ürün alınmak zorundaydı. Bu durum bir takım sıkıntıları da beraberinde getiriyordu. Değiş-tokuş sisteminin de bir ürün satın alma biçimi olması o dönemlerdeki para kavramının tahıl ürünleri, hayvanlar ve çeşitli aletler ile karşılandığını göstermektedir. Zamanla bu ürünler yerini çeşitli madenlere bırakmıştır.
“Sikke bulunmadan önce insanlar nasıl ticaret yapıyordu sorusuna Aristoteles, bir malın diğeriyle değiştirildiği sistemin ticaretin en eski türü olduğunu belirterek cevap veriyor. Ayrıca, ticaretin gelişimi ve yayılımı, her iki tarafça kabul edilebilir nitelikli olan ve gereksinim duyulan malların ithalatı ve ihracatı ile kullanımı kolay değişim araçları üzerinde açıklamalarda bulunmaktadır. Aristoteles, basit ve kullanımı kolay değişim aracının metal olduğunu söylemektedir.”